De eerste dagen
Door: HUKeniagroep
Blijf op de hoogte en volg HU-Kenia groep
27 Juni 2011 | Nederland, Utrecht
26 juni 2011
Vanmorgen konden we lekker uitslapen. Ons programma begon namelijk pas om 13.00 uur. Iedereen is zijn eigen gang gegaan: sporten in de erg mooie fitnesszaal, zwemmen, zonnen, etc.
Toen Christa naar de kamer van Kim & Annabelle ging om de laptop te pakken, hoorde ze Annebelle vanuit de badkamer. Die had zichzelf per ongeluk opgesloten in de badkamer.. De deur kreeg zij niet meer open met de sleutel. Na nog even wat rommelen, vond Christa het toch maar tijd om iemand te gaan halen. Zij ging toen naar Johnko (de huisbaas) en die liep met haar mee naar de kamer. Ook hij kreeg het slot niet open.. Er kwam nog een vrouw bij, maar ook zij kreeg de deur niet open. Ze zei tegen Annebelle dat ze moest trekken aan de deur, maar toen trok ze de handvat eruit. Annebelle bleef erg rustig, terwijl er steeds meer omstanders kwamen. We riepen iedereen erbij, omdat het zo hilarisch was! Uiteindelijk is een van de keniaanse mannen door het raampje bij Annebelle naar binnen gegaan (zie foto), heeft Johnko met een schroevendraaier het slot kapot gemaakt en was ze weer vrij! Wij hebben ons dus kostelijk vermaakt!
Toen we weg wilden gaan, stonden er een aantal kinderen bij de poort. Ze bleven er heel lang staan en waren aan het wachten of wij ze spullen zouden geven. Dit waren erg arme kinderen en heel lief. We hebben ze dus allemaal een schrift, een pen en een t-shirt gegeven. Dit maakte ze zo ontzettend blij! Ze liepen helemaal gelukkig en lachend weg! Dit was een heel mooi moment en heel leuk om te doen. De kinderen hier zijn zo ontzettend dankbaar voor alles.
Uiteindelijk gingen we om 14.00 uur weg. We werden met een busje weggebracht richting Singore en de bagage kwam later. Daar hebben we even rondgekeken en waren er ook wat studenten die ons wat dingen kwamen vertellen.
Toen begon de ceremonie, ook dit was erg officieel. Alle leerlingen waren verzameld op een veld en zaten al helemaal klaar. Alle docenten en ook wij zaten tegenover hen op stoelen op een rijtje.
De ceremonie begon met een “Opening prayer”, waarna ze het “school anthem” hebben gezongen. Vervolgens werd iedereen geïntroduceerd en mochten de leraren wat zeggen.
Toen kwam het leukste gedeelte: de presentaties! Eerst lieten ze ons een Giruama dans zien. Daarna hebben de Moi studenten het Jambo lied voor ons gezongen. Toen zongen ze een Choral verse, en deden ze een Marakwet dans. Wat prachtig! Gouden stemmen en ook de dans zit in hun lichaam. We waren allemaal erg ontroerd door wat we zagen. Ook de Nederlandse studenten moesten een presentatie geven. Wij hebben hebben hoofd-schouders-knie-en-teen met ze gedanst. Daarbij leerden ze ook de Nederlandse benameningen.
Aan het eind werden er nog wat speeches gegeven en als laatst deed een meisje nog een gebed om af te sluiten.
Na de ceremonie werden we door de leerlingen en de Moi studenten rondgeleid op het terrein. We mochten hier ook vragen stellen aan ze. Ze zijn ontzettend open en vriendelijk. Alle leerlingen in de klassen keken ons met grote ogen aan en wilden graag dat we binnen kwamen. Op zondag zijn de leerlingen vrij, maar zij moeten we naar de klas toe om huiswerk te maken van 14.00 – 16.00 uur. De leraar is er dan niet, ze moeten zelf aan de slag. Ik vroeg ze wat er zou gebeuren als ze niet zouden gaan en dan krijgen ze straf. Het komt ook echt niet in hun hoofd op om niet te komen. Ze hebben hier allemaal enorm veel respect voor de leraren.
Wat we allemaal ook erg wennen vinden, is het feit dat ze alles voor ons doen. Ze dragen onze tassen, eten pas nadat wij hebben opgeschept, ze hebben matrassen speciaal voor onze bedden gehaald, etc.
Dit is echt de cultuur hier. Wij voelen ons bezwaard, maar ze doen het graag. Dit is heel normaal voor hen.
Het eten hier is ook wel even wennen. Hoewel Lisanne denkt dat ze hier zelfs aan komt! ’S Ochtends is het ei met een maisbol, jam en suiker. Al het brood is erg zoet. Als lunch is het warm eten: vlees, rijst, fruit, een soort brood en thee. Ook ’s avonds is het eten hier warm. Aardappelen, vlees, rijst, etc.
De thee hier is ook heel anders. Ze hebben speciale Keniaanse thee, hier zit melk in en het proeft heel anders.
We leren ontzettend veel bij over hun cultuur, gewoontes, schoolleven, etc.
’s Avonds is iedereen eigenlijk zijn eigen gang gegaan. We werden allemaal meegevraagd door kinderen die graag wilden dat we bij hun in de klas kwamen kletsen. Ze wilden erg veel weten, ons Swahili leren en aan ons haar zitten. Ze zijn allemaal ontzettend lief en schattig. Ze zijn heel blij dat we er zijn.
Morgen gaat elke groep (FE, FNT, FG) zijn eigen gang. We gaan vooral informatie verzamelen en plannen bedenken. Kim en Annebelle geven een les aan een klas over seksuele voorlichting. Dit krijgen ze namelijk niet op school.
We leren ontzettend veel bij over hun cultuur, gewoontes, schoolleven, etc. Ook wij zijn dankbaar dat we hier mogen zijn!
Nala salama!
Vanmorgen konden we lekker uitslapen. Ons programma begon namelijk pas om 13.00 uur. Iedereen is zijn eigen gang gegaan: sporten in de erg mooie fitnesszaal, zwemmen, zonnen, etc.
Toen Christa naar de kamer van Kim & Annabelle ging om de laptop te pakken, hoorde ze Annebelle vanuit de badkamer. Die had zichzelf per ongeluk opgesloten in de badkamer.. De deur kreeg zij niet meer open met de sleutel. Na nog even wat rommelen, vond Christa het toch maar tijd om iemand te gaan halen. Zij ging toen naar Johnko (de huisbaas) en die liep met haar mee naar de kamer. Ook hij kreeg het slot niet open.. Er kwam nog een vrouw bij, maar ook zij kreeg de deur niet open. Ze zei tegen Annebelle dat ze moest trekken aan de deur, maar toen trok ze de handvat eruit. Annebelle bleef erg rustig, terwijl er steeds meer omstanders kwamen. We riepen iedereen erbij, omdat het zo hilarisch was! Uiteindelijk is een van de keniaanse mannen door het raampje bij Annebelle naar binnen gegaan (zie foto), heeft Johnko met een schroevendraaier het slot kapot gemaakt en was ze weer vrij! Wij hebben ons dus kostelijk vermaakt!
Toen we weg wilden gaan, stonden er een aantal kinderen bij de poort. Ze bleven er heel lang staan en waren aan het wachten of wij ze spullen zouden geven. Dit waren erg arme kinderen en heel lief. We hebben ze dus allemaal een schrift, een pen en een t-shirt gegeven. Dit maakte ze zo ontzettend blij! Ze liepen helemaal gelukkig en lachend weg! Dit was een heel mooi moment en heel leuk om te doen. De kinderen hier zijn zo ontzettend dankbaar voor alles.
Uiteindelijk gingen we om 14.00 uur weg. We werden met een busje weggebracht richting Singore en de bagage kwam later. Daar hebben we even rondgekeken en waren er ook wat studenten die ons wat dingen kwamen vertellen.
Toen begon de ceremonie, ook dit was erg officieel. Alle leerlingen waren verzameld op een veld en zaten al helemaal klaar. Alle docenten en ook wij zaten tegenover hen op stoelen op een rijtje.
De ceremonie begon met een “Opening prayer”, waarna ze het “school anthem” hebben gezongen. Vervolgens werd iedereen geïntroduceerd en mochten de leraren wat zeggen.
Toen kwam het leukste gedeelte: de presentaties! Eerst lieten ze ons een Giruama dans zien. Daarna hebben de Moi studenten het Jambo lied voor ons gezongen. Toen zongen ze een Choral verse, en deden ze een Marakwet dans. Wat prachtig! Gouden stemmen en ook de dans zit in hun lichaam. We waren allemaal erg ontroerd door wat we zagen. Ook de Nederlandse studenten moesten een presentatie geven. Wij hebben hebben hoofd-schouders-knie-en-teen met ze gedanst. Daarbij leerden ze ook de Nederlandse benameningen.
Aan het eind werden er nog wat speeches gegeven en als laatst deed een meisje nog een gebed om af te sluiten.
Na de ceremonie werden we door de leerlingen en de Moi studenten rondgeleid op het terrein. We mochten hier ook vragen stellen aan ze. Ze zijn ontzettend open en vriendelijk. Alle leerlingen in de klassen keken ons met grote ogen aan en wilden graag dat we binnen kwamen. Op zondag zijn de leerlingen vrij, maar zij moeten we naar de klas toe om huiswerk te maken van 14.00 – 16.00 uur. De leraar is er dan niet, ze moeten zelf aan de slag. Ik vroeg ze wat er zou gebeuren als ze niet zouden gaan en dan krijgen ze straf. Het komt ook echt niet in hun hoofd op om niet te komen. Ze hebben hier allemaal enorm veel respect voor de leraren.
Wat we allemaal ook erg wennen vinden, is het feit dat ze alles voor ons doen. Ze dragen onze tassen, eten pas nadat wij hebben opgeschept, ze hebben matrassen speciaal voor onze bedden gehaald, etc.
Dit is echt de cultuur hier. Wij voelen ons bezwaard, maar ze doen het graag. Dit is heel normaal voor hen.
Het eten hier is ook wel even wennen. Hoewel Lisanne denkt dat ze hier zelfs aan komt! ’S Ochtends is het ei met een maisbol, jam en suiker. Al het brood is erg zoet. Als lunch is het warm eten: vlees, rijst, fruit, een soort brood en thee. Ook ’s avonds is het eten hier warm. Aardappelen, vlees, rijst, etc.
De thee hier is ook heel anders. Ze hebben speciale Keniaanse thee, hier zit melk in en het proeft heel anders.
We leren ontzettend veel bij over hun cultuur, gewoontes, schoolleven, etc.
’s Avonds is iedereen eigenlijk zijn eigen gang gegaan. We werden allemaal meegevraagd door kinderen die graag wilden dat we bij hun in de klas kwamen kletsen. Ze wilden erg veel weten, ons Swahili leren en aan ons haar zitten. Ze zijn allemaal ontzettend lief en schattig. Ze zijn heel blij dat we er zijn.
Morgen gaat elke groep (FE, FNT, FG) zijn eigen gang. We gaan vooral informatie verzamelen en plannen bedenken. Kim en Annebelle geven een les aan een klas over seksuele voorlichting. Dit krijgen ze namelijk niet op school.
We leren ontzettend veel bij over hun cultuur, gewoontes, schoolleven, etc. Ook wij zijn dankbaar dat we hier mogen zijn!
Nala salama!
-
27 Juni 2011 - 17:42
Noud (vader Christa):
Leuk zo uit gebreid van jullie gebeurtenissen te horen! De kop is eraf met een waarschijnlijk vermoeiende, maar als ik het zo zie ook heel mooie reis en een prima ontvangst. Veel plezier met het 'echte werk'. -
27 Juni 2011 - 20:55
Bart (vriend Marike):
erg mooi om te lezen hoe jullie dit allemaal ervaren!
jullie ervaring met de kinderen die bij de poort bleven wachten raakte ook mij wel een beetje, heel erg herkenbaar met mijn eigen ervaringen in afghanistan.
ik ben trots op wat jullie daar doen en keep up the good work!! -
27 Juni 2011 - 21:16
Hans Broer Van Bell:
Hey dat klinkt leuk zeg. Maar meiden letten jullie wel een beetje op bel, want dit is niet de eerste keer dat ze zichzelf opsluit in de wc :) -
28 Juni 2011 - 09:29
Marije (nicht Marike:
gaaf joh, weer van de belevenissen. Geniet er van. Leuke foto's van al die beesten. Heel veel plezier. Knuffel, Marije -
29 Juni 2011 - 06:20
Leny Vink:
Leuk om jullie ervaringen te lezen in een periode dat je ondergedompeld bent in een volstrekt andere cultuur. Wij leven vanuit de FE met jullie mee. Succes in de komende dagen.
Leny Vink,
projectleider Sirius - FE -
03 Juli 2011 - 16:40
Sabrina Verbeek :
Oeh Bel, pas maar op met die toiletdeuren! ;)
Heel veel plezier allemaal en Geniet tot snel !XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
